Stres powakacyjny

Uff! Minęło sporo czasu od ostatniego posta. Nawet nie wiedziałam, że tak sporo. Zaangażowałam się w kilka spraw i ciągle brakuje czasu. Zamiast na blogu, swoje refleksje zamieszczam teraz w lokalnej prasie. Żeby jednak blog nie był taki osierocony postanowiłam czasami podzielić się na nim moimi „prasowymi” tekstami. Zapraszam!

Jeszcze nie przebrzmiało w naszej pamięci wspomnienie radosnego planowania wakacji, a już letnie wojaże stały się wspomnieniem. Czas ucieka niemiłosiernie. Nie wiedzieć dlaczego dwa miesiące w szkole wloką się jak przysłowiowy żółw, a dwa wakacyjne miesiące biegną niczym zając uciekający przed ogarami.

Niewątpliwie koniec wakacji to czas stresu nie tylko dla naszych pociech, ale również dla nas – rodziców. Kto wie czy dla dorosłych nawet nie większego. Kiedy dzieciaki są małe martwimy się jak sobie poradzą w szkole. Czy zaadaptują się w klasie, czy znajdą przyjaciół i jak im pójdzie nauka. W końcu nie każdy musi być orłem. Później dochodzi niepokój o narkotyki i nieciekawe towarzystwo. Do tego typowym zmartwieniem przeciętnych rodziców jest zasobność portfela, która może się okazać niewystarczająca w konfrontacji ze szkołą. Szczególnie jeśli nauki pobierać ma kilkoro pociech w rodzinie. Nie ma się co oszukiwać – bezpłatna edukacja w Polsce nie jest tania, a wrzesień można uznać za „najdroższy” miesiąc w roku. W naszych dawnych szkolnych czasach zawartość tornistra była w miarę nieskomplikowana: książki, zeszyty, piórnik i kilka innych drobiazgów. Teraz wygląda to trochę inaczej. Z reklamy telewizyjnej dowiedziałam się, że  do podręczników, które z niewiadomych powodów drukowane są na kredowym papierze, doliczyć trzeba całe mnóstwo przyborów, a wśród nich nawet żel antybakteryjny. Obawiam się, że niedługo wyjałowimy te nasze dzieci całkowicie i byle jaka bakteria będzie dla nich śmiertelnym zagrożeniem.

Wróćmy jednak do szkolnych wydatków. Na pierwszym zebraniu rodziców dowiemy się, że trzeba zapłacić za ubezpieczenie, ksero, fundusz biblioteczny, fundusz rady rodziców etc.  Czasami do tego dochodzi kaucja za kluczyk od szafki i bilet miesięczny na autobus lub pociąg. Nie wspomnę już o plecaku i nowych ubraniach. I jak tu się nie stresować?

Jednak nie ma co narzekać. Jak już przeżyjemy wrzesień, wpadniemy w „szkolny rytm” i będzie dobrze. Teraz to już byle do grudnia. A po Nowym Roku – byle do wiosny. I znów będzie można planować wakacyjne wojaże!

Tekst opublikowany 27 sierpnia 2015 roku w "Tygodniku Swarzędzkim"